In een prestatie die nog lang zal nazinderen, heeft Feyenoord gisterenavond in Almelo een historische 7-0 overwinning behaald op Heracles Almelo. Het was een avond waarin elk element van de Rotterdamse ploeg samenviel — scherpte in de aanval, onwrikbare discipline in de verdediging, en een collectief geloof dat zij tot de elite van Nederland behoren. Na afloop klonk het: hier is geen toeval aan te pas gekomen, deze show was gepland.
Al vroeg in de wedstrijd werd duidelijk dat Feyenoord geen genoegen nam met minder dan perfectie. De Japanse spits Ayase Ueda leverde een hat-trick in de eerste helft en zette daarmee de toon voor wat volgde. Hij scoorde vlot in de achtste minuut, waarna hij in de 33ste en 38ste minuut opnieuw toesloeg — een meesterwerk van positionering, koelheid en instinct. Het publiek in Almelo keek vol ontzag toe hoe de gretigheid van Feyenoord zich vertaalde naar doelpunten.
Maar de hat-trick van Ueda was slechts het begin. Met een dubbele treffer van Anis Hadj Moussa en doelpunten van Sem Steijn en Gonzalo Borges werd de score achteloos verder uitgediept. De manier waarop Feyenoord de tegenstander domineerde — zowel mentaal als tactisch — maakte indruk. Heracles, al worstelend in deze jaargang, werd volledig overlopen.
Deze overwinning is niet slechts een resultaat; het is een statement. In de stand van de Eredivisie verstevigde Feyenoord zijn koppositie met 25 punten uit negen wedstrijden, drie punten los van PSV Eindhoven. De ploeg laat zien dat het serieus is — dit is geen toevallige reeks van goede optredens, maar een team dat zich heeft gecommitteerd aan excelleren.
Trainer Robin van Persie oogde tevreden, maar bleef rustig in zijn analyse. Hij wees naar de inzet, het teamwork en de mentale scherpte van zijn spelers. Van Persie, ooit de sterspits van deze club, toonde zich als coach precies op tijd klaar om de ploeg naar dit niveau te brengen. Zijn visie lijkt zich uit te betalen.
De sfeer in de kleedkamer was lichter dan men had verwacht na zo’n zware uitwedstrijd. In plaats van vermoeidheid zag men niet minder dan vreugde en vastberadenheid. De band tussen spelers onderling, de rust van de staf en het geloof dat de titel opnieuw kan worden veroverd — ze waren allemaal zichtbaar. Het publiek, thuis op de tribune of achter de televisie, kreeg iets te zien dat de afgelopen seizoenen slechts sporadisch opdook: een Feyenoord-ploeg in volledige harmonie.
Voor Heracles was dit een nachtmerrie. De thuisclub, al strijdend tegen degradatie, werd door Feyenoord overrompeld. Een 7-0 thuisnederlaag zal pijn doen — maar ook dienen als waarschuwing: in de Eredivisie komt men nog steeds gek werken tegen de besten. Heracles zal in de komende weken diep moeten graven om zich te herstellen.
Terug naar het Rotterdamse kamp: aanvalsdrift én defensieve rust gingen hand in hand. Het veldbeeld toonde een ploeg die snel omschakelt, agressief druk zet en de ruimtes gebruikt waar ze komen. Bij elk doelpunt leek er een patroon, geen gelukstreffer. Keeper Heracles moest meermaals reddend optreden of zag doelpunten onhoudbaar binnenkomen. Feyenoord gaf nul schoten op doel weg — een uniek gegeven voor een topwedstrijd.
Fans van de club reageerden met euforie. Op sociale media trends als #Feyenoord en #UedaProps stegen in populariteit. Supporters in Rotterdam en daarbuiten geloofden gisteren weer — dat hun ploeg de titel kan pakken. Voor velen gevoel was dit het keerpunt. In cafés en huiskamers hoorde men de woorden: “We zijn terug,” “Dit is onze tijd.” Het is een impuls van geloof dat verder strekt dan één wedstrijd — het is de herbeleving van een clubidentiteit.
Logistiek gezien kan deze zege ook impact hebben op het moralisme binnen de club: jeugdspelers die hunkeren naar minuten, ervaren krachten die hun vorm hervinden — ze zagen dat bij Feyenoord alles mogelijk is zolang je inzet toont. De staf weet dat zo’n uitslag verwachtingen creëert, maar ook verantwoordelijkheid: dit is de nieuwe standaard. Als de serie doorzet, staat de club er ineens in een geheel ander daglicht — niet enkel regionaal, maar nationalistisch topvoetbal.
De komende weken worden kritisch. De titelrace is nog lang, maar met dit momentum is Feyenoord niet meer alleen een concurrent — ze zijn favoriet. Elke wedstrijd zal nu worden bekeken als een kans om afstand te nemen, niet slechts om punten te halen. De volgende opeenvolgende confrontatie met PSV zal al worden getypeerd als direct duel — het verschil tussen winnen of achtervolgen. Het rendement van gisteren biedt de mogelijkheid om het gat binnen te halen, zelfs te vergroten.
Ondanks deze glorieuze avond waarschuwde Van Persie voor zelfvoldaanheid. “Dit is één van de beste avonden,” zei hij, “maar morgen begint de volgende.” Zo’n woorden onderstrepen de discipline die deze club nodig heeft. Want de balans tussen euforie en scherpte is delicaat — één moment van verslapping kan alles veranderen.
Rotterdam viert, maar werkt ook verder. Want de supporters willen herinnerd worden aan successen, niet enkel gewonnen wedstrijden. En de speler die vandaag schittert, wil morgen opnieuw schitteren. De staf wil resultaten zien én ontwikkeling. Het seizoen is nog lang, en nu is het moment om vast te houden aan deze lijn. Deze zege is geen eindpunt — slechts begin.
Voor veel spelers betekent dit resultaat erkenning. Ueda’s treffer hat-trick zette een stempel op zijn seizoen; Hadj Moussa, Steijn, Borges — ze delen in de glans. Maar ook rotatiepelers die minuten kregen en hun rol vervulden zonder relaas, werden belangrijk getoond. Een ploeg is groot door individuele kwaliteit én collectief karakter — en gisteren bewezen zij dat beide aanwezig zijn.
Voor de tegenstanders is het een boodschap: Feyenoord kent nu geen angst meer voor grote namen, geen complex voor arenas of gelegenheid. Dit team gelooft en handelt als kampioen. Het scorend vermogen is top, de verdediging steekt scherp af — en dat is zeldzaam in de Eredivisie dit seizoen.
Het is een avond waarvan men zal spreken in Rotterdam, Almelo en daarbuiten: een alleenstaander. Voor supporters van Feyenoord is het gelukzalig; voor neutrale volgers van de eredivisie: erkenning dat deze club terug is in het gesprek. Voor rivalen: waarschuwing.
Conclusie? Feyenoord gaf geen moment kans tot twijfel. In Almelo werd getoond wat herfstgevoel in Rotterdam betekent — ambitie, druk, finesse. En ze deden het met stijl, karakter en autoriteit. De nachtrust voor de rest van Nederland zal kort zijn: deze ploeg is wakker.
