Ajax wist zich gisteravond met moeite langs NAC te worstelen in een bekerduel dat alles had wat je van een echte bekeravond mag verwachten: spanning, strijd, momenten van pure klasse en vooral een publiek dat tot de laatste seconde op het puntje van de stoel zat. In de Johan Cruijff ArenA, die ondanks het herfstige weer goed gevuld was, zag het publiek een Ajax dat bij vlagen zijn vertrouwde spel liet zien, maar ook een ploeg die nog steeds zoekende is naar constante dominantie. NAC, de underdog uit Breda, kwam niet naar Amsterdam om alleen maar mee te doen. De bezoekers maakten vanaf het eerste fluitsignaal duidelijk dat ze niet onder de indruk waren van het grotere Ajax-shirt en brachten de thuisploeg regelmatig in verlegenheid.
De openingsfase van de wedstrijd was typerend voor het huidige Ajax-seizoen. De ploeg van trainer Steijn, die onder toenemende druk staat na wisselvallige resultaten in de Eredivisie, begon nerveus en slordig. Passes kwamen net te kort of gingen juist te hard, en de linies stonden te ver uit elkaar. NAC profiteerde daar dankbaar van door fel te druk te zetten en de opbouw van Ajax te ontregelen. Al in de vijfde minuut was er een waarschuwing toen NAC-spits Van Hooijdonk een kopbal rakelings naast zag gaan na een scherp aangesneden voorzet vanaf rechts. Het publiek in de ArenA zuchtte hoorbaar en besefte dat deze avond geen simpele formaliteit zou worden.
Ajax probeerde daarna meer controle te krijgen door het tempo te verlagen en via korte combinaties het middenveld te domineren. Edson Álvarez en Kenneth Taylor wisselden van positie om ruimte te creëren, maar telkens als Ajax een opening dacht te vinden, stond de compacte verdediging van NAC goed georganiseerd. Keeper Kortsmit onderscheidde zich met enkele uitstekende reddingen, vooral op een schot van Dusan Tadic dat in de verre hoek leek te verdwijnen. Het was NAC dat het geloof hield en zelfs durfde te counteren. Een snelle uitbraak halverwege de eerste helft leidde bijna tot de openingsgoal, maar Rensch wist met een uiterste sliding een schot van de doorgebroken Banzuzi te blokkeren. Het was een moment dat de ArenA stil kreeg en tegelijkertijd de veerkracht van Ajax blootlegde.
Pas na een half uur spelen begon Ajax wat meer grip te krijgen. Brian Brobbey, die aanvankelijk onzichtbaar was, begon duels te winnen en ballen vast te houden, waardoor de middenvelders konden aansluiten. In de 33e minuut volgde de eerste grote kans voor Ajax toen Steven Bergwijn na een knappe individuele actie de bal panklaar legde voor Mohammed Kudus, die echter te gehaast over schoot. Het publiek reageerde met een mix van frustratie en aanmoediging, zich bewust van het feit dat de tijd begon te dringen. De opluchting kwam vlak voor rust toen Ajax eindelijk toesloeg. Na een vlotte aanval over meerdere schijven belandde de bal bij Bergwijn, die met een subtiele steekpass Brobbey bediende. De spits draaide zich knap vrij en schoot beheerst in de korte hoek: 1-0. Het stadion ontplofte en de spelers vierden de treffer zichtbaar opgelucht, wetende dat het een zware eerste helft was geweest.
Na de pauze probeerde Ajax de wedstrijd snel in het slot te gooien, maar opnieuw bleek NAC een taaie tegenstander. De ploeg uit Breda bleef compact verdedigen en zocht waar mogelijk de aanval. Trainer Peter Hyballa had zijn spelers in de rust duidelijk gemaakt dat er kansen lagen, en dat was te zien. Vlak na rust kreeg NAC een enorme mogelijkheid toen een corner bij de tweede paal terechtkwam, waar verdediger Garbett rakelings over kopte. Het was een waarschuwing die Ajax niet mocht negeren. Toch slaagde de thuisploeg erin de marge te verdubbelen. In de 58e minuut zorgde een schitterend afstandsschot van Kenneth Taylor voor de 2-0. De middenvelder kreeg de bal buiten het strafschopgebied en haalde in één beweging verwoestend uit. De bal vloog als een streep in de kruising en liet Kortsmit kansloos. De ArenA trilde en leek eindelijk opgelucht adem te halen.
Wie echter dacht dat het duel daarmee beslist was, kwam bedrogen uit. NAC weigerde zich gewonnen te geven en zette alles op alles om terug in de wedstrijd te komen. Met frisse wissels en opportunistisch spel werd Ajax steeds verder teruggedrongen. In de 72e minuut resulteerde dat in de verdiende aansluitingstreffer. Een snelle combinatie door het centrum zette Banzuzi vrij voor keeper Jay Gorter, en met een koelbloedige schuiver bracht hij de stand op 2-1. Plotseling was de spanning helemaal terug en begon het publiek te morren. Ajax oogde vermoeid, passes werden onnauwkeuriger en de zenuwen namen zichtbaar toe.
De laatste twintig minuten waren een ware thriller. NAC rook bloed en gooide alles naar voren, terwijl Ajax probeerde te counteren via de snelheid van Bergwijn en invaller Conceição. In de 81e minuut leek NAC zelfs op gelijke hoogte te komen toen Van Hooijdonk raak kopte, maar het doelpunt werd afgekeurd wegens buitenspel na ingrijpen van de VAR. Het Ajax-publiek slaakte een zucht van verlichting, maar de angst bleef voelbaar. In blessuretijd kreeg NAC nog één enorme kans. Een vrije trap van zo’n twintig meter werd door Garbett hard ingeschoten, maar Gorter redde met een katachtige reflex. Kort daarna floot de scheidsrechter voor het einde en barstte het feest los in Amsterdam. Ajax had het overleefd, maar het was allesbehalve een zorgeloze avond.
Na afloop gaven spelers en trainer toe dat het een moeizame wedstrijd was geweest. Trainer Steijn prees het karakter van zijn ploeg, maar benadrukte dat het spel nog veel beter moet. “We hebben gewonnen en dat is het belangrijkste, maar ik ben niet blind voor de problemen die we hebben. We moeten constanter worden en leren om zulke wedstrijden eerder te beslissen,” aldus de coach. Kenneth Taylor, maker van de tweede treffer, gaf toe dat de druk voelbaar was. “Iedereen verwacht dat Ajax zulke wedstrijden makkelijk wint, maar zo werkt het niet. NAC heeft het ons heel lastig gemaakt. Dit is een bekerwedstrijd, en daar komen altijd emoties en strijd bij kijken.”
Ook bij NAC heerste er na afloop een dubbel gevoel. Trainer Hyballa was trots op de inzet van zijn ploeg, maar baalde van de gemiste kansen. “We hebben Ajax pijn gedaan en hadden eigenlijk een verlenging verdiend. Mijn spelers hebben alles gegeven en laten zien dat we op dit niveau kunnen meedraaien. Dat geeft vertrouwen voor de competitie.” De meegereisde NAC-fans zongen hun ploeg luidkeels toe en vierden het alsof ze een overwinning hadden behaald, ondanks de uitschakeling.
Voor Ajax betekent deze moeizame zege dat de ploeg door is naar de volgende ronde van het bekertoernooi, maar ook dat er werk aan de winkel blijft. De verdediging oogde bij momenten wankel en de aanvallers lieten te veel kansen onbenut. Toch kan de overwinning een opsteker zijn in een periode waarin kritiek en onzekerheid de boventoon voeren. De spelers toonden veerkracht en karakter, eigenschappen die nodig zullen zijn in de komende weken wanneer belangrijke duels in de competitie en Europa op het programma staan.
De avond zal de geschiedenis niet ingaan als een glorieus hoofdstuk in de rijke Ajax-geschiedenis, maar wel als een wedstrijd waarin de ploeg liet zien te kunnen knokken als het moet. En dat, zo beseffen spelers en fans, is soms net zo belangrijk als een klinkende overwinning. Terwijl de ArenA langzaam leegliep en de spelers nog een laatste ereronde maakten, klonk er applaus voor zowel Ajax als NAC. Het was een avond waarop de underdog het de favoriet bijzonder lastig maakte, en waarop Ajax ondanks alle problemen toch de weg naar de volgende ronde vond. Een bekeravond zoals je die zelden nog ziet: vol spanning, strijd en pure voetbalemoties.
