Als Ik de Meester Maar Terug Kon Halen Die Ajax Liet Dromen: Coach John Heitinga Spreekt Openlijk over Zijn Diepe Verlangen naar de Terugkeer van Hakim Ziyech te Midden van Vragen over Creativiteit op het Middenveld
Amsterdam, 1 juli 2025 — Eén achteloos uitgesproken zin, op een zwoele zomerochtend op De Toekomst, heeft golven van emotie door Amsterdam gestuurd. Het deed herinneringen herleven, discussies oplaaien en liet opnieuw zien hoe krachtig nostalgie in het voetbal kan zijn. “Als ik Hakim Ziyech toch terug kon halen,” gaf Ajax-trainer John Heitinga zachtjes toe, bijna dromerig, tegen een klein groepje journalisten na afloop van de training. Geen officiële mededeling, geen ingestudeerde quote — maar in een club waar elk woord van de trainer wordt gewogen en herhaald, klonk het als een openhartige biecht.
Op dat moment liet Heitinga zijn hart spreken: een verlangen, niet alleen naar een voetballer, maar naar een symbool van een tijd waarin Ajax de wereld liet geloven, Europese grootmachten deed beven en het publiek in vervoering bracht met de onvoorspelbare genialiteit van een linkerbeen dat van het gewone iets magisch kon maken. Hakim Ziyech, de meester, de tovenaar, de man die onmogelijke passes gaf en kruispunten vond die niemand zag.
Uren later leek de stad even stil te staan om te herinneren. Sociale media vulden zich met filmpjes van Ziyechs mooiste momenten in het Ajax-shirt: de loepzuivere assist tegen Real Madrid, de vrije trappen, de subtiele hakjes die verdedigers tot toeschouwers degradeerden. Supporters vertelden hoe het voelde om hem live te zien spelen, hoe hij een wedstrijd kon sturen met niets meer dan een blik en een beweging. En voor velen was Heitinga’s verzuchting méér dan een citaat — het was een collectieve zucht naar iets wat dichtbij leek en toch zo ver weg voelt.
De meester die Ajax liet dromen
Ziyech kwam in 2016 naar Ajax en vertrok in 2020, maar die vier jaar veranderden de moderne clubgeschiedenis. Toen hij tekende, waren er twijfels: zou hij passen in het strakke Ajax-systeem? Maar al snel bleek: hij paste niet alleen — hij tilde het elftal naar een hoger niveau. Zijn visie, lef en vermogen om het tempo te dicteren maakten het middenveld van Ajax gevaarlijk en onvoorspelbaar. En dan was er die magische Champions League-campagne van 2018–19, waarin Ajax reuzen als Real Madrid en Juventus uitschakelde, met Ziyech als een van de onbetwiste architecten.
In een wereld waar spelers komen en gaan en seizoenen elkaar snel opvolgen, bleef Ziyech constant: hoofd omhoog, linkerbeen klaar, altijd zoekend naar het onverwachte. Zelfs toen critici wezen op risicovolle passes, zagen anderen wat Heitinga nu ziet: moed, creativiteit en de wil om te blijven creëren — de kern van het Ajax-voetbal.
De openhartige bekentenis van een coach
Juist dat maakt Heitinga’s opmerking zo bijzonder. Trainers geven zelden zo’n persoonlijke blik in hun verlangens, zeker niet over spelers die al jaren weg zijn. Maar Heitinga, zelf een oud-Ajacied die weet hoe het voelt om de club te ademen, kon zijn bewondering niet verbergen. “Hij was degene die het verschil kon maken, die elke verdediging kon openbreken,” voegde hij eraan toe, bijna alsof hij het niet alleen tegen de pers zei, maar tegen zichzelf — en tegen alle fans die Ziyechs naam nog altijd zingen.
Het is zeldzaam dat een trainer zo openlijk een specifieke speler noemt, zeker iemand van 32 die elders speelt. Maar in die wens ligt ook een stil toegeven: de huidige selectie van Ajax, met al zijn talent, mist een dirigent als Ziyech — iemand die durft te verliezen om te kunnen winnen, die een loopactie ziet nog voor die begint, en die een stadion op de been kan brengen met één beweging.
Een vonk die ontbreekt op het middenveld
Dit seizoen is het Ajax-middenveld vaak omschreven als verzorgd maar voorspelbaar. Jongens als Kenneth Taylor en Kristian Hlynsson brengen energie en techniek, maar zelfs de trouwste fans voelen dat er iets ontbreekt: de lefpass dwars door het centrum, het schot van afstand dat niemand ziet aankomen, het onverwachte. In Ziyechs tijd was dat er altijd; soms te veel, maar het zorgde ervoor dat Ajax nooit ongevaarlijk was.
Heitinga’s verlangen is deels professioneel. Coaches zoeken naar oplossingen, en in Ziyech ziet hij de ultieme sleutel: een speler die een verdediging openbreekt met verbeelding. Maar het is ook emotioneel. Elke coach blijft ergens ook supporter, en wie de magische avonden van 2019 heeft meegemaakt, wil dat gevoel nog één keer beleven.
De legende die nooit echt vertrok
Zijn lichaam vertrok in 2020 naar Chelsea, maar zijn geest bleef in Amsterdam. Bij Chelsea flitsten momenten van genialiteit voorbij, maar hij kreeg zelden het volle vertrouwen. Bij Galatasaray bloeide hij weer op, met passes en vrije trappen die herinnerden aan zijn Ajax-dagen. Wanneer hij scoort in Turkije, gonst het binnen minuten op Nederlandse social media: “Stel je voor dat hij nog bij ons speelde.”
Binnen de club blijft zijn naam vallen. Trainers gebruiken beelden van Ziyech om jeugdspelers te leren kijken, passen en durven. Op de schermen in de gangen van de Johan Cruijff ArenA draaien nog altijd zijn hoogtepunten — en juist daar blijven mensen vaak even staan.
Nostalgie versus realiteit
Toch dwingt de realiteit tot vragen. Ziyech is inmiddels 32, en het Ajax van 2025 is niet meer het elftal van 2019. De speelwijze is veranderd, nieuwe talenten hebben zich ontwikkeld. Zou hij nog passen? Zou de magie blijven? Maar in wezen gaat Heitinga’s wens niet over volgend seizoen of tactiek. Het gaat over iets diepers: sommige spelers overstijgen systemen en opstellingen. Ze worden een deel van de ziel van de club.
De reactie van de fans
Nadat Heitinga’s woorden bekend werden, stroomden reacties binnen. “Haal hem terug,” schreven velen. “One last dance,” riepen anderen, verwijzend naar Messi’s terugkeer naar Barcelona. Sommigen wezen op de kosten en de risico’s, maar zelfs de sceptici voelden de warmte van het idee: de meester nog één keer in rood en wit.
In cafés, op fora en bij De Toekomst ging het nergens anders over. Zelfs fans van rivalen erkenden de romantiek: een speler die Ajax liet dromen, zou die droom opnieuw kunnen aanwakkeren.
Wat het zegt over Heitinga’s Ajax
Zijn woorden onthullen ook iets over Heitinga’s visie. Hoewel hij als speler bekendstond als bikkelharde verdediger, verlangt hij naar creativiteit boven zekerheid, lef boven behoudzucht. Openlijk dromen van Ziyech is zeggen: “Ik wil een elftal dat durft te verliezen om groots te kunnen winnen.”
Tegelijkertijd is het een boodschap aan zijn huidige spelers: techniek alleen is niet genoeg. Durf, visie en het lef om risico’s te nemen, dát maakt je bijzonder.
De transfergeruchten
Onvermijdelijk laaien speculaties op: zou Ajax Ziyech terug kunnen halen? Financieel lastig: Galatasaray zal een transfersom vragen en Ziyechs salaris ligt hoog. Maar het idee is geboren: een huur, een kort contract, een laatste hoofdstuk in Amsterdam.
Insiders zeggen dat er (nog) geen gesprekken lopen. Maar in voetbal kunnen dromen soms sneller werkelijkheid worden dan je denkt.
Meer dan voetbal alleen
Deze uitspraak gaat uiteindelijk over meer dan opstellingen en transfers. Het gaat over herinnering en hoop. Over een coach die, ondanks alle druk, nog steeds durft te dromen als een fan. Over een speler wiens creativiteit een club veranderde en supporters hoop gaf.
In die paar woorden – “Als ik Hakim Ziyech toch terug kon halen” – herinnerde Heitinga iedereen waarom voetbal zoveel betekent: om de schoonheid, om de momenten waarop je denkt dat alles mogelijk is, en om de spelers die zelfs na hun vertrek altijd blijven.
De echo van de meester
Of hij echt terugkeert, is eigenlijk bijzaak. Zijn erfenis is er al: hij zette een standaard voor creativiteit en durf. Voor jonge Ajacieden is zijn naam geen verleden tijd — het is een uitdaging: durf jij wat hij durfde?
En voor Heitinga, een coach die zijn tijd wil markeren, staat Ziyech symbool voor wat voetbal écht mooi maakt. In een wereld van data, analyses en miljoenenbedragen klonken zijn woorden puur en menselijk.
Als ik Hakim Ziyech toch terug kon halen.
En in dat moment dachten duizenden Ajacieden hetzelfde: wij ook.
