Brobbey’s vertrek naar Sunderland maakt de weg vrij voor Dolbergs terugkeer
De voetbalwereld weet vaak draden op een onverwachte maar poëtische manier aan elkaar te knopen, en voor Ajax, een van Europa’s meest legendarische clubs, heeft de laatste wending in hun transferverhaal de fans overspoeld met een mengeling van nostalgie, verwachting en nieuwsgierigheid naar de toekomst. Het nieuws brak dat Brian Brobbey, de krachtige spits die de aanvalslinie van Ajax leidde, akkoord is gegaan met een overstap naar het Engelse Championship-team Sunderland – een beslissing die de wenkbrauwen deed fronsen in het Nederlandse voetbal. Toch eindigde het verhaal daar niet, want in dezelfde adem bevestigde Ajax de verbluffende terugkeer van een bekend gezicht: Kasper Dolberg, de Deense aanvaller die ooit tot ster uitgroeide in de Johan Cruijff ArenA. De timing, de omstandigheden en de symboliek konden nauwelijks dramatischer zijn: Brobbey’s vertrek effende financieel en strategisch het pad voor Dolberg om terug naar huis te keren op een contract dat loopt tot 2029.
Voor de Ajax-supporters was deze dubbele ontwikkeling een emotionele achtbaan. Enerzijds betreurden velen het vertrek van Brobbey, een jeugdspeler uit de eigen opleiding die de belofte van Ajax’ beroemde jeugdacademie vertegenwoordigde. Zijn kracht, balvastheid en neusje voor de goal maakten hem de afgelopen seizoenen tot een belangrijke pion, en voor veel fans voelde het alsof Ajax een cruciale spil in hun aanval verloor. Anderzijds riep de terugkeer van Dolberg herinneringen op aan een ander tijdperk, nog niet zo lang geleden, toen de Deense spits de grote hoop van de club was en Ajax naar nationale triomfen en onvergetelijke Europese avonden leidde. De tegenstelling was haast filmisch: het vertrek van de ene jonge ster opende de deur voor de terugkeer van een andere die ooit dezelfde dromen belichaamde.
Brobbey’s transfer naar Sunderland is op zichzelf al een intrigerend subplot. Sunderland, een club met een rijke geschiedenis maar al lang afwezig uit de Premier League, investeert de laatste jaren strategisch in jong talent om weer naar het hoogste Engelse niveau terug te keren. Het binnenhalen van een spits met het profiel van Brobbey is een stunt die hun ambitie onderstreept. Naar verluidt bood Sunderland een aanzienlijk bedrag, een bod dat Ajax niet kon negeren gezien hun financiële planning en de noodzaak om de selectie te herstructureren. De deal zou Ajax de flexibiliteit geven om Dolberg terug te halen én andere posities in de ploeg te versterken. Voor Brobbey betekent de overstap een gok, maar ook een kans – hij stapt een competitie binnen die bekendstaat om zijn intensiteit, fysieke kracht en veeleisende schema, maar ook een competitie waarin zijn kwaliteiten uitstekend tot hun recht zouden kunnen komen. Sunderland-fans zijn nu al dolenthousiast en zien in hem de speler die het verschil kan maken in hun promotiestrijd.
In Amsterdam verschoof de focus echter snel naar de terugkeer van Dolberg. Voor de Ajacieden die hem als tiener zagen doorbreken, liggen de herinneringen nog vers in het geheugen. Aangetrokken van Silkeborg IF in Denemarken als een betrekkelijk onbekende jongeling, groeide Dolberg razendsnel onder toenmalig trainer Peter Bosz tijdens het seizoen 2016/17. Zijn elegantie, technische klasse en scoringsinstinct maakten hem tot een van de heetste talenten van Europa, en hij speelde een sleutelrol in Ajax’ meeslepende tocht naar de Europa League-finale dat jaar. Samen met spelers als Davy Klaassen, Matthijs de Ligt en Hakim Ziyech vormde Dolberg onderdeel van een jong en onbevreesd Ajax dat de verbeelding van voetbalfans in heel Europa prikkelde. Zijn koelbloedige afrondingen, subtiele aanname en vermogen om op te staan in grote wedstrijden maakten hem tot publiekslieveling in de Johan Cruijff ArenA.
Maar zoals zo vaak in het voetbal verliep zijn pad niet in een rechte lijn. Blessures, vormdipjes en de zware last van verwachtingen eisten hun tol. Na enkele wisselvallige seizoenen vertrok Dolberg naar OGC Nice in de Franse Ligue 1, waar hij aanvankelijk indruk maakte maar wederom worstelde met constantheid en fitheid. Huurperiodes bij Sevilla in Spanje en Hoffenheim in Duitsland volgden, met hier en daar flitsen van zijn klasse, maar zonder de sprankeling van zijn beginjaren in Amsterdam volledig terug te vinden. Voor velen leek Dolberg’s mooiste hoofdstuk al geschreven te zijn in Ajax-tenue. Toch heeft voetbal de neiging terug te grijpen, en nu, in 2025, staat hij opnieuw onder contract in de Johan Cruijff ArenA – ditmaal tot 2029 – een deal die hem zekerheid én een kans op verlossing biedt.
De aankondiging van zijn terugkeer werd met een golf van emoties ontvangen. Sociale media stroomden vol met videobeelden van zijn iconische Ajax-doelpunten – de krullende schoten, de koelbloedige één-op-één-afwerkingen, de instinctieve goals die hem ooit tot een van de spannendste talenten van Europa maakten. Supporters dachten terug aan zijn volwassenheid op jonge leeftijd in dat doorbraakjaar, toen hij leek voorbestemd voor de absolute wereldtop. Voor hen voelt het zien van Dolberg in het vertrouwde rood-witte shirt als een cirkel die rond is, een kans om het verhaal opnieuw te schrijven en misschien verloren glorie terug te winnen.
Vanuit clubperspectief is de beslissing in meerdere opzichten logisch. Dolberg is pas eind twintig en heeft dus nog voldoende jaren voor zich. Zijn ervaringen in Frankrijk, Spanje en Duitsland hebben hem bovendien gevormd tot een veerkrachtigere speler dan voorheen. Belangrijker nog: zijn speelstijl sluit naadloos aan bij Ajax’ voetbalfilosofie. Hij is niet alleen een afmaker, maar ook een technisch vaardige spits die kan meevoetballen, terugzakken en kansen voor ploeggenoten kan creëren. Met het vertrek van Brobbey, dat een gat in de voorhoede achterlaat, is Dolberg zowel een sentimentele als een pragmatische keuze.
Voor Dolberg zelf gaat deze terugkeer verder dan alleen voetbal. In zijn eerste interview na de transfer sprak hij openlijk over zijn diepe band met Amsterdam en de fans die altijd in hem zijn blijven geloven. Hij gaf toe dat zijn buitenlandse avonturen waardevol maar ook zwaar waren geweest, vol pieken en dalen die zijn karakter op de proef stelden. Nu terugkeren naar Ajax voelt voor hem als thuiskomen, naar een plek waar hij de cultuur kent, de verwachtingen begrijpt en een band voelt met de supporters. Hij erkende de druk die zal komen kijken bij het vervangen van Brobbey en het opnieuw waarmaken van zijn oude status, maar benadrukte dat hij gemotiveerd en gefocust is om zich te bewijzen.
Het symbolische element van deze transfer maakt het verhaal des te rijker. Brobbey, de jonge krachtpatser, vertrekt om elders zijn geluk te beproeven, terwijl Dolberg, de voormalige golden boy die ooit zijn dromen achterna ging in het buitenland, juist terugkeert – ouder en wijzer. Het is bijna alsof hun carrières elkaar kruisen in tegengestelde richtingen, een herinnering dat timing en kansen bepalend zijn in het leven van een profvoetballer. Voor Ajax betekent dit zowel een afscheid als een nieuw begin: het vaarwel zeggen tegen een kind van de club en het verwelkomen van een andere zoon die nog steeds voelt als familie.
Analisten zijn al druk in de weer met speculeren over Dolberg’s rol in het huidige Ajax. Met nieuwe trainers en speelstijlen kan zijn bijdrage er anders uitzien dan tijdens zijn eerste periode. Mogelijk krijgt hij ook de rol van mentor, een ervaren stem in de kleedkamer die jonge spelers begeleidt en vertrouwen geeft. Zijn rustige karakter en leiderschap worden door insiders gezien als belangrijke toevoegingen. En op het veld kijken fans reikhalzend uit of Dolberg nog altijd de spits kan zijn die verdedigers met gratie passeert en beslissend is in de Eredivisie en Europa.
Toch is er ook scepsis. Critici wijzen erop dat Dolberg al jaren geen constante topvorm meer heeft laten zien. Zij vragen zich af of dit vooral een transfer uit nostalgie is, of echt een versterking voor de toekomst. Ajax staat immers bekend om het ontwikkelen van jonge talenten en sommigen vinden dat een investering in een nieuwe, jonge spits logischer zou zijn geweest. Anderen benadrukken echter dat Dolberg nog steeds veel kan brengen en dat sommige spelers simpelweg het juiste milieu nodig hebben om te bloeien. En dat milieu, zo stellen zij, is voor Dolberg zonder twijfel Ajax.
In de bredere context van het Nederlandse voetbal benadrukt deze transfer opnieuw Ajax’ unieke positie. De club zoekt altijd de balans tussen het opleiden van talent en het competitief blijven op het hoogste niveau. Het terughalen van Dolberg is niet de meest typische Ajax-zet – de club staat eerder bekend om het verkopen van sterren dan om het hercontracteren ervan – maar het past in een trend waarin emotie, symboliek en de band tussen club en achterban steeds belangrijker worden.
Naarmate het nieuwe seizoen dichterbij komt, groeit de opwinding. Fans zien het al voor zich: Dolberg die in de ArenA opnieuw vooropgaat, doelpunten maakt en jongere spelers bij de hand neemt. Het idee dat hij straks zij aan zij zal spelen met Ajax’ nieuwste talenten, terwijl hij opnieuw zijn iconische nummer draagt, werkt bijna magisch. Voor de oudere fans is het een kans om de magie van weleer te herbeleven, voor de jongere generatie een kans om een clubicoon met eigen ogen te zien schitteren.
Het verhaal van Brobbey’s vertrek en Dolberg’s terugkeer gaat uiteindelijk over meer dan cijfers of transfersommen. Het draait om continuïteit en vernieuwing, om eindes en nieuwe hoofdstukken, en om de manier waarop voetbal verhalen weeft die diep resoneren. In één zomer verliest Ajax een van hun meest veelbelovende spitsen, maar krijgt het er een vertrouwde held voor terug, wiens hoofdstuk bij de club nooit écht was afgesloten. De komende jaren zullen uitwijzen of Dolberg zijn oude vorm kan hervinden en of Brobbey kan doorbreken in Engeland. Maar voorlopig is de schijnwerper weer gericht op Amsterdam, waar supporters opnieuw durven te dromen.
Binnenkort zal de Johan Cruijff ArenA weer daveren op het ritme van Dolberg’s naam, zoals in zijn eerste periode. En terwijl Brian Brobbey aan een nieuw avontuur begint bij Sunderland, de hoop van een ander legioen fans op zijn schouders, viert Ajax de terugkeer van hun verloren zoon. Voetbal laat zelden zulke nette verhaallijnen zien, maar dit keer voelt het bijna als voorbestemd. Het ene verhaal sluit af, een ander heropent, en Ajax staat – zoals altijd – midden in het toneel.
