“Liefde Gebeurt – Het Kent Geen Plaats of Tijd”: Veteraan‑Keeper van Ajax Remko Pasveer en Opkomende Ster bij de Vrouwen Regina van Eijk Verrassen de Voetbalwereld met Hun Hartverwarmende Verloving
In een voetbalwereld die zo vaak wordt gedomineerd door tactische discussies, transfergeruchten en de meedogenloze druk van resultaten, duikt er af en toe een verhaal op dat iedereen herinnert aan iets simpelers en toch diep ontroerends: dat het, voorbij de doelpunten, reddingen en eindeloze analyses, uiteindelijk draait om mensen. En deze week ging het gesprek in de Ajax‑familie – en zelfs daarbuiten – over iets onverwacht moois en menselijks: de liefde.
In een onthulling die bijna niemand zag aankomen, maar die inmiddels verrassend vanzelfsprekend voelt, hebben Ajax‑keeper Remko Pasveer en opkomende vrouwenkeeper Regina van Eijk hun verloving bekendgemaakt. Het nieuws, dat eerst in besloten kring werd gedeeld met vrienden en familie, verspreidde zich daarna razendsnel via sociale media en sportmedia in heel Nederland en daarbuiten, en leidde tot reacties die variëren van verrassing en bewondering tot oprechte felicitaties.
“Het is waar – liefde gebeurt,” vertelde Pasveer met een warme maar wat verlegen glimlach aan een paar journalisten na een training bij Ajax eerder deze week. “Het kent geen plaats of tijd. Soms verrast het leven je op manieren die je nooit had kunnen bedenken. En we zijn ontzettend gelukkig.”
Regina van Eijk, pas 23 jaar en een van de grootste talenten in het Nederlandse vrouwenvoetbal, voegde daar haar eigen woorden aan toe, rustig maar met een stralende blik: “Het is onverwacht, ja. Maar voor ons voelt het ook heel natuurlijk. We hebben allebei zoveel van ons leven aan dit spel gegeven, en ergens onderweg vonden we iets dat nog groter is. Dat is liefde – en het voelt goed.”
Om te begrijpen waarom dit nieuws zoveel losmaakt, moet je de mensen achter de handschoenen kennen. Remko Pasveer, inmiddels 41, heeft een carrière die symbool staat voor doorzettingsvermogen, flexibiliteit en stille klasse. Van zijn beginjaren bij FC Twente, via Vitesse en Heracles Almelo, tot aan Ajax – waar hij op latere leeftijd misschien wel zijn beste voetbal speelde – Pasveer wordt door trainers en ploeggenoten omschreven als een kalm leider en echte professional. Zijn stijl van keepen, meer functioneel dan spectaculair, weerspiegelt ook zijn persoonlijkheid: rustig, bescheiden en gerespecteerd.
Regina van Eijk vertegenwoordigt juist de nieuwe generatie bij Ajax Vrouwen. Snel, wendbaar en met uitstekende reflexen heeft zij zich de afgelopen seizoenen ontwikkeld tot een belangrijke schakel in het team. Maar boven alles prijzen teamgenoten haar mentaliteit, doorzettingsvermogen en energie die de hele groep optilt.
Hun relatie, die het afgelopen jaar in stilte opbloeide, verraste zelfs hun directe omgeving. Ze kwamen elkaar regelmatig tegen op de Toekomst, het trainingscomplex van Ajax, maar aanvankelijk leek er niets meer te zijn dan professionele bewondering. “In het begin was het gewoon vriendschappelijk,” vertelt een bron binnen de club. “Ze praten veel over keeperszaken – techniek, mindset, kleine details die alleen keepers begrijpen. Maar na verloop van tijd zag je dat het vriendschap voorbij was gegroeid.”
Het leeftijdsverschil van achttien jaar werd natuurlijk meteen onderwerp van gesprek, maar dat doet volgens vrienden niets af aan de echtheid van hun band. Zij zien vooral overeenkomsten: discipline, bescheidenheid, humor en een gedeelde passie voor het vak. “Het gaat niet om leeftijd,” zegt een ploeggenoot. “Ze halen het beste in elkaar naar boven – en dat zie je, zelfs tijdens de training.”
Pasveer, die nooit zocht naar publieke aandacht, moest zichtbaar wennen aan alle belangstelling rond hun verloving. “Remko is een privé‑persoon,” vertelt een oud‑teamgenoot. “Maar je ziet aan alles hoe trots en gelukkig hij is. Dat hij er nu zo open over praat, zegt veel over wat Regina voor hem betekent.”
Op de vraag wat hen bindt, reageert Pasveer bedachtzaam: “Ze begrijpt het leven dat we leiden. De druk, de routines, de kleine details die in het keepen zo belangrijk zijn. Maar vooral is ze lief, sterk, en ze laat me lachen. Dat is goud waard.”
Van Eijk is net zo oprecht: “Hij heeft zo veel ervaring, niet alleen in voetbal maar ook in het leven. Hij heeft me geleerd om rust te bewaren en dingen in perspectief te zien. Maar het belangrijkste is hoe hij me laat voelen: gewaardeerd, gelijkwaardig, geliefd.”
De verloving zelf vond plaats ver weg van camera’s en stadionlichten. Volgens een vriend was het een rustige avond, een paar kaarsen, een simpele maar diepe vraag – en een duidelijk ‘ja’. Op de foto’s die daarna opdoken, straalt Van Eijk met een bescheiden, stijlvolle ring en staan ze samen te lachen – een stil moment van geluk in de hectiek van het profvoetbal.
Online waren de reacties snel en hartverwarmend. Supporters, teamgenoten en zelfs rivaliserende clubs stuurden gelukswensen en grapjes over “het keepersduo van Ajax.” Een fan twitterde: “Onze keepers konden altijd alles tegenhouden, maar elkaars hart veroveren? Dat is pas echt klasse.” Een ander schreef: “Echte liefde op de Toekomst – hierom hou je van voetbal.”
Binnen Ajax zelf is de stemming positief verrast. Medewerkers en spelers van beide teams wensten het stel geluk en deelden in de vreugde. “Het is anders, ja,” erkent een trainer. “Maar liefde is liefde. En als je ziet hoe gelukkig ze samen zijn, kun je alleen maar glimlachen.”
Toch zit er achter het mooie verhaal ook iets diepers: een herinnering dat zelfs in de keiharde wereld van topsport ruimte blijft voor oprechte, menselijke connectie. Een wereld die vaak draait om statistieken en prestaties, maar af en toe herinnert aan wat echt telt.
Het koppel heeft nog niets gedeeld over trouwplannen; volgens vrienden nemen ze de tijd. “Ze willen gewoon even genieten van deze verloving,” zegt een kennis. “Ze zijn allebei nog steeds volledig gefocust op hun voetbal. Maar daarbuiten zie je ook een stille, diepe vreugde.”
Bij Ajax merken medewerkers dat het nieuws zelfs iets positiefs brengt binnen de club. “Het geeft iedereen iets vrolijks om over te praten,” aldus een staflid. “En dat is, in een wereld met constante druk, meer waard dan je denkt.”
Relaties binnen de voetbalwereld, zeker tussen spelers van het mannen‑ en vrouwenteam van dezelfde club, komen nauwelijks voor – vanwege verschillende schema’s, trainingsvelden en de ongeschreven regel om privé en werk te scheiden. Dat Pasveer en Van Eijk dit combineren en toch op hoog niveau blijven presteren, zegt volgens bekenden veel over hun volwassenheid en respect voor elkaar én voor de sport.
Voor Pasveer, die vaker vertelde hoe voetbal hem leerde geduld en veerkracht te hebben, voelt dit nieuwe hoofdstuk als een natuurlijk vervolg. Op een leeftijd waarop veel spelers nadenken over hun nalatenschap en het leven na het voetbal, voelt het vinden van liefde – zeker een liefde die ook nog eens twee werelden binnen Ajax verbindt – bijna revolutionair.
Voor Van Eijk, aan het begin van een carrière die nog vele jaren kan duren, is de verloving geen afleiding maar, in haar eigen woorden, een bron van kracht. “Ik ben gelukkiger,” zei ze. “En als je buiten het veld gelukkig bent, helpt dat ook op het veld.”
Hun verhaal komt op een moment dat het vrouwenvoetbal in Nederland steeds meer aandacht en waardering krijgt. Dat een speelster van het vrouwenteam nu in het nieuws komt door haar verloving met een speler van het eerste mannenteam, laat zien hoe deze werelden langzaam meer samenkomen.
Toch willen zij zelf hun relatie vooral klein en oprecht houden. “Het gaat om ons,” zegt Pasveer eenvoudig. “En dat moet zo blijven.”
De komende maanden staan weer in het teken van trainingen, wedstrijden en concentratie op het veld. Maar daarachter is er nu ook iets nieuws: een belofte, zacht uitgesproken maar groot in betekenis.
En misschien is dát wel waarom dit verhaal zoveel harten raakt. Het laat zien dat liefde soms onverwacht komt, zonder rekening te houden met verwachtingen, leeftijden of schema’s. Dat er, zelfs in een wereld vol concurrentie en druk, momenten zijn die alles overstijgen: een blik, een glimlach, een stille belofte.
“Liefde gebeurt,” zei Pasveer. In die woorden zit de kern van hun verhaal: liefde kiest zelf het moment en de plek – en dit keer vond het twee keepers op de trainingsvelden van Ajax. Een moment van menselijkheid, warmte en hoop dat ons allemaal herinnert waarom voetbal uiteindelijk toch altijd over mensen gaat.
