Oude vrienden, nieuwe stappen – Tyrell Malacia hint op terugkeer naar Feyenoord na Belgische transfer van Toshio Lake
De zomerse transfermarkt brengt elk jaar zijn portie grote transfers, onverwachte wendingen en stille deals die buiten de schijnwerpers plaatsvinden, maar voor de betrokkenen veel emotionele waarde hebben. In het geval van Tyrell Malacia, de dynamische maar momenteel geblesseerde linksback van Manchester United, is het deze week niet zijn eigen handtekening onder een contract die voor opschudding zorgt, maar zijn oprechte reactie op een carrièremove van een vriend — een gebaar dat de deur opnieuw heeft geopend voor de mogelijkheid dat één van Rotterdams favoriete zonen terugkeert naar huis.
Malacia, inmiddels 24 jaar oud, is een product van Feyenoords beroemde jeugdopleiding, een speler die opgroeide op steenworp afstand van De Kuip en die op het veld de onverzettelijke geest van de club belichaamde. Voordat hij in 2022 naar Old Trafford vertrok, was hij het kloppend hart van de Rotterdamse defensie, een combinatie van explosieve snelheid en nietsontziende verdedigingsdrift. Voor de supporters in Zuid was hij meer dan alleen een speler; hij was een thuisgekweekte verpersoonlijking van de clubidentiteit.
Deze week lag de aandacht echter niet op zijn eigen toekomst, maar op zijn goede vriend en oud-ploeggenoot Toshio Lake. Lake, net als Malacia afkomstig uit de Feyenoord-opleiding, tekende deze zomer bij het Belgische Olympic Charleroi — een club die bekendstaat om het ontwikkelen van jong talent en het bieden van een springplank voor spelers die hun carrière nieuw leven willen inblazen.
Het nieuws haalde misschien niet de grote Europese krantenkoppen, maar voor de Feyenoord-gemeenschap was het een herinnering aan de hechte banden die in de jeugdopleiding worden gesmeed. Voor Malacia was het een kans om een mijlpaal in het leven van zijn vriend te vieren. Zijn bericht aan Lake was publiek maar persoonlijk, nostalgisch maar ook veelzeggend.
“Trots op je, bro. Wens je alleen maar succes,” schreef hij op Instagram, vergezeld van een foto van hen beiden als tieners in het iconische rood-witte shirt. Het bericht eindigde met een rood hart en een wit hart — een klein detail dat in de ogen van Feyenoord-supporters voelde als een bewuste knipoog naar de clubkleuren van zijn jeugd.
Het was niet de eerste keer dat Malacia genegenheid toonde voor Feyenoord sinds zijn vertrek naar Engeland, maar dit voelde anders. Misschien kwam het door de timing — midden in een zomer waarin Feyenoord actief bezig is de selectie te versterken. Misschien kwam het doordat het bericht geen standaard felicitatietekst was, maar een sentimentele terugblik naar zijn roots. Hoe dan ook, de reacties lieten niet op zich wachten. Supporters stroomden toe in de reacties, sommigen grappend dat hij “zijn koffers alvast moet pakken”, anderen met berichten als “De Kuip wacht op je.”
Om te begrijpen waarom dit moment zoveel losmaakt, moeten we terug naar Malacia’s beginjaren. Geboren en getogen in Rotterdam, sloot hij zich op negenjarige leeftijd aan bij Feyenoord. Al als jeugdspeler viel hij op — niet door zijn fysieke overwicht, maar door zijn spelintelligentie, werkethiek en het plezier waarmee hij speelde.
Samen met Toshio Lake, destijds een aanvallend talent met neusje voor de goal, werd hij vaak gekoppeld in trainingen. Buiten het veld brachten ze uren door op weg naar de club, pratend over voetbal, dromen en de obstakels die elke jonge speler tegenkomt.
Malacia’s doorbraak bij het eerste elftal kwam in december 2017, toen hij zijn debuut maakte in de Champions League tegen Napoli. Die avond in het kolkende Stadio San Paolo leek hij niet onder de indruk — en vanaf dat moment ging het snel. In vijf jaar tijd groeide hij uit tot vaste waarde, geroemd om zijn één-tegen-één verdedigen en zijn opkomende runs langs de zijlijn.
Toen Manchester United in 2022 aanklopte, had hij Feyenoord naar een Conference League-finale geleid en was hij international geworden. Zijn vertrek werd in Rotterdam gevierd als een trots moment.
Zijn eerste seizoen in Engeland begon veelbelovend, maar blessures en wisselende opstellingen beperkten zijn speeltijd. Het afgelopen seizoen bracht hij grotendeels aan de kant door. Met de zomer in aantocht rezen de vragen over zijn rol in de plannen van Erik ten Hag.
Daarom heeft de transfer van Lake — en Malacia’s reactie daarop — zoveel betekenis. Feyenoord, onder leiding van Robin van Persie, wil zowel nationaal blijven domineren als in de Champions League concurreren. De linksbackpositie is daarbij een punt van aandacht. Een speler die de club en de cultuur kent, zou een enorme aanwinst zijn.
Volgens Nederlandse media volgt technisch directeur Dennis te Kloese zijn situatie nauwlettend. Er is nog geen officieel bod uitgebracht, maar een huurdeal lijkt een logische optie.
Voor Malacia zelf is de aantrekkingskracht van ‘thuis’ groot. Zijn familie woont er nog steeds, hij bezoekt Rotterdam regelmatig en is buiten het seizoen vaak in De Kuip te zien. De gedachte om terug te keren naar het veld waar hij ooit werd toegejuicht, is voor hem een emotionele.
In een Q&A met fans zei hij onlangs: “Je weet het nooit in het voetbal. Feyenoord zit altijd in mijn hart.” Het was een antwoord dat de geruchten voedt zonder beloften te doen — maar in combinatie met zijn recente bericht over Lake is het genoeg om de speculaties draaiende te houden.
Lake zelf reageerde nuchter: “Tyrell en ik zijn vrienden sinds we kinderen waren. Hij steunt me altijd. Over zijn toekomst… dat is zijn verhaal om te vertellen.”
Mocht Malacia’s verhaal hem inderdaad terugbrengen naar Feyenoord, dan zou dat timing-technisch perfect kunnen passen. United zit midden in een defensieve herschikking, en een huurdeal kan voor alle partijen gunstig zijn.
Tot die tijd blijven de signalen subtiel maar onmiskenbaar. Een rood-wit hartje hier. Een nostalgische foto daar. Voor wie hem al sinds zijn jeugd volgt, lijkt het geen kwestie van óf, maar van wanneer.
En misschien begint de terugkeer waar iedereen op hoopt niet met een grote persconferentie, maar gewoon met de steunbetuiging aan een oude vriend.
Voor de Feyenoord-fans is het duidelijk: ze hebben hem al eens laten gaan, maar zouden hem met open armen terughalen. Want sommige verhalen zijn nu eenmaal voorbestemd om rond te worden gemaakt. En dit verhaal lijkt met de dag dichterbij te komen.
