Van Persie’s Feyenoord begint seizoen sterk met overtuigende zege op NAC Breda
Het begin van een nieuw Eredivisie-seizoen gaat altijd gepaard met een flinke dosis verwachting, maar voor Feyenoord droeg de campagne 2025/26 een extra lading met zich mee. Met Robin van Persie nu stevig in het zadel als hoofdtrainer, waren de Rotterdammers vastbesloten om vroeg in het seizoen een duidelijk signaal af te geven in hun jacht op prijzen. De openingswedstrijd in De Kuip, tegen het pas gepromoveerde NAC Breda, beloofde een interessante seizoensopener te worden — een ontmoeting tussen een geoliede topploeg en een strijdlustige tegenstander die wilde bewijzen dat hun terugkeer naar de Eredivisie geen toeval was. Toch werd vanaf het eerste fluitsignaal op het perfect verzorgde veld van De Kuip duidelijk dat de ambities en voorbereiding van Feyenoord elke romantische openingsdagdroom van de bezoekers zouden overschaduwen.
De wedstrijd begon onder een warme nazomerzon, met tribunes die kleurden in een zee van rood en wit. De Feyenoord-supporters lieten zich luid horen, zwaaiend met vlaggen, zingend van oude clubliederen, en hun helden verwelkomend na de zomerpauze. De sfeer was feestelijk, maar droeg ook een zekere ernst in zich — het soort energie dat ontstaat wanneer fans voelen dat hun ploeg op het punt staat om iets bijzonders te bereiken. Van Persie had in de voorbereiding gewerkt aan het verfijnen van tactische patronen en het inpassen van enkele belangrijke versterkingen. Veel ogen waren gericht op de vraag of dat werk zich zou vertalen naar competitieve scherpte.
Vanaf het eerste fluitsignaal legde Feyenoord zijn wil op. Het drukzetten was direct, het spel verzorgd en doelgericht, en de formatie flexibel genoeg om de defensieve organisatie van NAC Breda uit elkaar te trekken. Elke balbehandeling leek niet alleen gericht op balbezit houden, maar ook op het dwingen van de tegenstander in ongemakkelijke posities. NAC Breda, spelend in hun eerste eredivisieduel in jaren, begon voorzichtig, met een compacte defensie, maar die discipline werd al snel op de proef gesteld.
De openingstreffer kwam met een bijna voorspelbare zekerheid. In de 12e minuut bouwde Feyenoord geduldig op van achteruit, verlegde het spel van links naar rechts en weer terug, tot er een opening ontstond op de flank. Een snelle één-twee tussen de vleugelspeler en de opkomende back zorgde voor ruimte, waarna de bal scherp en precies het strafschopgebied in werd gebracht. Daar stond een koelbloedige afmaker klaar om de bal laag in te schuiven, buiten bereik van de NAC-doelman. Het gejuich dat daarop volgde, was een mix van vreugde en opluchting — de vroege goal haalde de spanning van de wedstrijd en gaf Feyenoord het ideale platform voor een dominante vertoning.
NAC Breda stortte echter niet in. Ze probeerden met enkele lange ballen over de verdediging heen gevaar te stichten, maar de thuisdefensie bleef alert en onverstoorbaar. De ervaren centrale verdedigers hielden de linie strak, stapten op tijd in en dekten slim de diepte af. Ook op het middenveld had Feyenoord de overhand, met een drietal dat moeiteloos balbezit recyclede en fel in de duels ging, waardoor NAC geen moment in zijn spel kon komen.
Het eerste bedrijf bleef hetzelfde beeld tonen: Feyenoord aan de bal, kansen creërend. Een fraaie krulbal van net buiten het strafschopgebied scheerde over de lat, terwijl een andere aanval de NAC-keeper tot een knappe redding aan de eerste paal dwong. De tweede treffer hing in de lucht, en viel in de 38e minuut — ditmaal uit een ingestudeerde spelhervatting. Een hoekschop vanaf rechts werd met chirurgische precisie voorgezet en door de lange centrale verdediger krachtig binnen gekopt. Het was een doelpunt dat de technische staf zichtbaar plezierde: een trainingspatroon dat in de praktijk perfect werkte, de voorsprong verdubbelde en de greep van Feyenoord op de wedstrijd verstevigde.
Bij rust stond Feyenoord volledig aan de leiding. NAC Breda liep richting kleedkamers met het gevoel dat ze 45 minuten achter de bal hadden aangelopen, terwijl Van Persie’s mannen elkaar zelfverzekerd aankeken, bewust van hun vrijwel foutloze uitvoering. Het publiek in De Kuip gaf hen een warm applaus, met een klank die deed denken aan een ceremonieel welkom — dit was precies het soort start dat men had willen zien.
In de tweede helft nam Feyenoord iets gas terug. Met een comfortabele voorsprong gaf Van Persie zijn ploeg opdracht om de wedstrijd slim te controleren, energie te sparen, maar toch dreigend te blijven. Het baltempo werd rustiger, maar het spel bleef breed en geduldig, waardoor NAC Breda steeds uit hun compacte formatie werd gelokt. Telkens als de bezoekers probeerden op te bouwen, liepen ze vast tegen een rood-witte muur en werden ze teruggedwongen of tot fouten gedwongen.
Feyenoord bleef zonder grote inspanning kansen creëren. Enkele afstandsschoten dwongen de NAC-keeper tot reddingen, en opnieuw leverde een hoekschop bijna succes op. De fans bleven zingen, hun ploeg aanmoedigend, en plaagden de bezoekers op luchtige wijze wanneer hun aanvallen in het niets verzandden.
De grootste kans voor NAC kwam halverwege de tweede helft, toen een foute pass op het middenveld hen in staat stelde snel uit te breken. Een hard schot van twintig meter leek in de hoek te belanden, maar de Feyenoord-doelman redde katachtig, duikend en de bal wegtikkend. Het was een kortstondige waarschuwing dat de wedstrijd nog niet volledig in het slot zat, maar ook een bewijs van de professionele focus in de ploeg van Van Persie.
Naarmate de tijd verstreek, kreeg de wedstrijd het karakter van een oefening in wedstrijdmanagement. De wissels waren doelbewust: jonge spelers mochten proeven van het eredivisieniveau, terwijl ervaren krachten de balans bewaakten. NAC bleef werken, maar kwam simpelweg tekort op alle fronten.
Bij het eindsignaal stond er 2-0 op het bord. De applausregen uit de tribunes was langdurig en welgemeend. De score was misschien geen monsterscore, maar de dominantie stond buiten kijf. Feyenoord had precies bereikt wat het wilde: een clean sheet, drie punten, en een signaal dat het zowel fysiek als mentaal klaar is voor de lange strijd die voor hen ligt.
Van Persie was na afloop tevreden, maar bleef nuchter. Hij prees de discipline, het spelbeheer, en de balans tussen aanval en verdediging. “Het is belangrijk om met een overwinning te beginnen, maar nog belangrijker om met de juiste gewoontes te starten,” zei hij, waarbij hij ook het thuispubliek bedankte voor de sfeer.
Voor NAC Breda was dit een leerzame middag. Promovendus zijn in de Eredivisie betekent vaak dat de eerste duels zwaar zijn, en de echte kansen op punten zullen tegen andere tegenstanders komen. De strijdlust en enkele creatieve momenten zullen ze in komende wedstrijden nodig hebben.
Voor Feyenoord daarentegen was dit meer dan drie punten — het was een statement. Het soepele combinatiespel, de intensiteit in het drukzetten, en de defensieve zekerheid toonden een ploeg die klaar lijkt voor een titelrace. Met Van Persie’s rustige maar vastberaden leiding en een brede, veelzijdige selectie kan Feyenoord de komende maanden een geduchte tegenstander worden.
Langzaam liep De Kuip leeg, met supporters die nog even bleven hangen in het optimistische gevoel van deze seizoensstart. In de gesprekken op de tribunes, in de gangen, en later in de trams en op straat heerste één gedachte: als dit het vertrekpunt is, zou dit weleens het seizoen kunnen worden waarin Feyenoord niet alleen meedoet, maar domineert. De komende weken zullen zwaardere testen brengen, maar voorlopig kan de ploeg van Robin van Persie terugkijken op een start die precies volgens plan verliep: met controle, stijl, en een overtuigende overwinning.
