Willem van Hanegem overleeft cruciaal auto-ongeluk – Feyenoord-legende vraagt publiek om doodsgeruchten te negeren
Rotterdam werd deze week opgeschrikt door een golf van emoties die herinnerde aan de breekbaarheid van het leven en de snelheid waarmee geruchten zich kunnen verspreiden in een tijdperk waarin sociale media elke seconde een nieuwe golf aan berichten kan veroorzaken. Toen het nieuws naar buiten kwam dat Willem van Hanegem, de levende legende van Feyenoord en één van de meest iconische figuren uit de Nederlandse voetbalgeschiedenis, betrokken was geraakt bij een ernstig auto-ongeluk, sloeg de schrik onmiddellijk toe. Binnen enkele minuten waren hashtags met zijn naam trending op Twitter, Facebook en Instagram, en talloze mensen begonnen berichten te delen zonder te wachten op officiële bevestiging. Sommigen gingen zelfs zo ver om te beweren dat de 80-jarige oud-voetballer en trainer het ongeluk niet had overleefd. Maar de waarheid bleek heel anders en veel hoopvoller: Van Hanegem leeft, herstelt en vraagt zijn fans om de leugens te negeren.
Het ongeluk vond plaats op een regenachtige dinsdagavond in de omgeving van Rotterdam, waar Van Hanegem in zijn auto onderweg was naar een besloten bijeenkomst met oude teamgenoten. Volgens bronnen dicht bij de familie verloor een andere automobilist op de natte weg de controle over zijn voertuig, waardoor een kettingreactie ontstond waarbij Van Hanegem’s auto zwaar beschadigd raakte. Getuigen spraken van een harde klap, gillende banden en rondvliegende brokstukken. Ambulances en politie waren snel ter plaatse en de legende werd met spoed naar het ziekenhuis gebracht. Voor veel omstanders leek de situatie uitzichtloos. Binnen een halfuur stroomden er berichten binnen op sociale media waarin de ergste scenario’s al als waarheid werden gepresenteerd.
Wat volgde was een ongekende storm aan geruchten die als een lopend vuurtje over het internet raasden. Facebookgroepen die zijn carrière bij Feyenoord en Oranje eren, werden overspoeld met verdrietige berichten en zelfs met fotocollages die hem herdachten. Op Twitter werden binnen enkele uren tienduizenden berichten geplaatst met hashtags als #RIPVanHanegem en #LegendGoneTooSoon. Het leek alsof een groot deel van Nederland, en vooral Rotterdam, zich al voorbereidde op een nationale rouwdag. Toch bleek niets minder waar. Terwijl de geruchten aanzwollen, bracht het ziekenhuis een officiële verklaring naar buiten waarin werd bevestigd dat Willem van Hanegem weliswaar gewond was, maar bij bewustzijn en stabiel. “Hij ademt, hij praat, en hij vecht – net zoals hij altijd deed op het veld,” klonk het krachtig uit de mond van een woordvoerder.
Die enkele zin bracht een golf van opluchting teweeg, maar liet ook zien hoe gevaarlijk de snelheid van informatie kan zijn. Van Hanegem zelf liet, eenmaal in staat om te communiceren, weten dat hij verrast en zelfs geschrokken was van de snelheid waarmee zijn vermeende dood was rondgegaan. “Ik ben niet dood. Ik ben hier, ik herstel, en ik vraag iedereen om te stoppen met die onzin op internet,” verklaarde hij vanuit zijn ziekenhuiskamer, zichtbaar getekend door het ongeluk maar met dezelfde vastberaden blik die hem zijn hele carrière had gekenmerkt.
Feyenoord reageerde vrijwel onmiddellijk met een officiële verklaring. “Willem van Hanegem is en blijft een monument in onze geschiedenis. We vragen iedereen om geen aandacht te besteden aan valse geruchten en respect te tonen voor de familie in deze moeilijke periode,” schreef de club. Binnen korte tijd werd dit bericht duizenden keren gedeeld, en supporters voor het stadion De Kuip staken kaarsen aan – dit keer niet als afscheid, maar als steunbetuiging.
In cafés en huiskamers in Rotterdam ging het nergens anders meer over. De oudere generatie herinnerde zich hoe Van Hanegem de harten veroverde als speler, met zijn karakteristieke houding, zijn spelinzicht en zijn onverzettelijkheid. Jongere fans, die hem vooral kenden als analist en als levende encyclopedie van het Nederlandse voetbal, waren vooral geschokt dat de man die altijd zo sterk leek, ineens zo kwetsbaar was. Toch gaf het feit dat hij dit ongeluk had overleefd velen het gevoel dat zijn bijna mythische status alleen maar groter werd.
De snelheid waarmee de doodsgeruchten zich verspreidden, gaf aanleiding tot felle discussies over de rol van sociale media in dit soort situaties. Journalisten, politici en zelfs collega-voetballers spraken hun frustratie uit. Marco van Basten noemde het “een triest voorbeeld van hoe roddels sneller reizen dan feiten,” terwijl Dirk Kuyt benadrukte hoe belangrijk het is om op officiële bronnen te wachten. “Willem is een strijder. Hij verdient het niet om op deze manier al door mensen ten grave te worden gedragen terwijl hij nog vecht,” zei Kuyt in een televisie-interview.
Internationaal kreeg het nieuws eveneens aandacht. In Spanje, waar Van Hanegem nog altijd gerespecteerd wordt vanwege zijn legendarische rol in de jaren zeventig, verschenen artikelen waarin opluchting doorklonk dat de Nederlandse maestro het ongeluk had overleefd. Engelse kranten herinnerden eraan hoe hij ooit als speler en later als coach een onuitwisbare indruk maakte. De toon overal ter wereld was hetzelfde: opluchting dat een icoon nog steeds onder ons is.
Wat dit incident vooral blootlegde, was hoezeer Van Hanegem nog altijd een emotionele band heeft met het volk. Voor Feyenoord-supporters is hij meer dan een clubheld; hij is een symbool van koppigheid, van eerlijkheid en van passie. Voor veel Rotterdammers belichaamt hij de mentaliteit van “geen woorden maar daden.” Het idee dat hij zo plotseling weggenomen had kunnen worden, liet een leegte voelen die bijna tastbaar was. En juist dat maakte de opluchting om zijn overleving zo groot.
Uit de ziekenhuiskamer sijpelde langzaam het nieuws door dat Van Hanegem zelfs in deze toestand zijn humor niet had verloren. Een verpleegkundige vertelde hoe hij, na weer bij bewustzijn te zijn gekomen, schertsend zei: “Nou, ik heb ergere tackels gehad in mijn carrière.” Het type opmerking dat typisch bij hem past, zorgde voor een glimlach bij iedereen die het hoorde.
Toch blijft de ernst van het ongeluk niet te onderschatten. Artsen benadrukten dat het herstel tijd zal kosten en dat rust essentieel is. Maar insiders geven aan dat Van Hanegem vastberaden is om terug te keren naar het publieke leven, al is het maar om de geruchten definitief de kop in te drukken met zijn eigen aanwezigheid. Het is juist die strijdlust die hem zijn hele carrière heeft gekenmerkt, van de heroïsche dagen bij Feyenoord tot zijn periode als bondscoach.
De les die uit dit alles kan worden getrokken, is duidelijk: in een wereld waar nepnieuws en geruchten sneller gaan dan het licht, is het cruciaal om te wachten op feiten en de mens achter de mythe niet te reduceren tot een trending hashtag. Willem van Hanegem leeft, en zijn stem klinkt nog altijd luid en duidelijk. Hij heeft misschien een zware klap gehad, maar de geschiedenis leert dat hij altijd weer opstaat.
Voor de miljoenen fans die hem nog altijd bewonderen, is dat misschien wel de belangrijkste boodschap: hun held is er nog. Hij vraagt alleen om rust, geduld en respect. En misschien, als het herstel eenmaal compleet is, zien we hem opnieuw met dezelfde fonkeling in de ogen waarmee hij decennialang de wereld heeft betoverd.
